Gedicht over de Fongersplaats, Dagblad van het Noorden, Mei 2009.
Symfonietta concrete
Waar men ooit de luggen laste,
het staal gestraald, ontbraamd en gloeiend heet,
tot ’s werelds beste fietsen smeed
is met de faam van Fongers’ fiets bekoeld,
de grond omwoeld tot zand en gras.
En alsof er nooit iets anders was
is daar een stenen symfonie gedaald
van welbedoelde woningdozen
waar zelfs de TNT verdwaalt
en zelfs ikzelf met tussenpozen.
De pizzakoerier, of van kebab, die ’s avonds zoemt,
van trap naar trap, in zoekende vertwijfeling
De bezoeker die zo eenzaam en onzeker stapt…
Heb je een raam, kijk er doorheen!
Je zult je niet vervelen.
“bel maar als je bij de schommel staat”,
luidt mijn adres al vele jaren en nog steeds.
Geen idee hoe ze dat eind ‘70 ooit deden.
Maar ík weet inmiddels waar ik woon
en woon er heel tevreden.
Gedicht geschreven voor in het “Literariteitenkabinet”
gepresenteerd door Bart FM Droog. Met thema “Moeder”. 15 Maart 2006.
Veulenmoeder
Je bent het hooi waarvan je eet,
vetpiekerig en glooiend bruin
van kont tot kruin, je lange stroeve manen
de wangen van je flanken,
waar zich meanderende vaten
tonen bij het na het lange grazen
langs de kale oevers draven.
Eén oog ontwaart, verwaaide manenhaar,
staart koel, bedaagd maar ozo droef
het vallen van de jaren na en na.
Je bent een buik tussen
vier poten. Dat is het.
Poten; schragen voor een buik
geschapen voor baren en dragen.
Je bent het droge gras,
en jij weet het, en de wind.
Gedicht ter gelegenheid van de opening van “De innerlijke vaart van Ypenburg” van Arjen Nolles
21 Maart 2008, Ypenburg
YPB
Wat mooi. Naast Bergen, Buiksloot,
Harskamp, Middenmeer. Niets meer,
Was. Ooit. Hier doken, het mes tussen de tanden
de eskaders. In vurende Fokkers. Tussen zeildoek gehangen,
de mannen van de elementen: Canvas, balsa, kerosine, lucht,
en.. aarde. Het element van de dood, waarin zij
óf zichzelf begroeven in hun kist, óf waarop
in leer gestoken een borrel werd getoost
op vrijheid, liefde, troost, en losjes geklonken op de dood.
De liefde, vluchtig als diezelfde lucht, waarin je hoger hief,
dan in ieder aards verpozen. Je koos voor lucht,
was tot vogel verkozen. Aangewezen of verkoren,
en soms na 8 weken al overgeleverd aan het aluminium
en haar motoren en de Messerschmitts. Ze vielen bij bosjes.
Oostvoorne, Millingen, de Mok.
En je weet het, het ronkt en gromt
nog in de grond die is gewijd met
olie en rook. En ook hier in Ypenburg nog,
kijk je als automatisch naar de wolken omhoog.
–